czarny_motyl

Autobiografia?

wokół papierki
Liony i Snickersy
na kartce też bałagan
nieuczesane wersy

czarny_motyl pisze
nie siedzi w poczekalni
niesłyszalnych słyszy
i widzi niewidzialnych

rymów ma bez liku,
w kilku miejscach jest obecny
lata po języku
jak zefirek bezszelestny

pędzi wciąż do przodu
nie zostaje w tyle
skrzydła ma u ramion
w końcu jest motylem

ale od czasu jakiegoś
lata na skrzydłach miłości
poecie temu jest łatwiej
dążyć do doskonałości

to już nie zlepek słów
lecz zmyślne ich układanki
odtwórca zapomnianych snów
naleje Ci z pustej szklanki

wczoraj, dzisiaj i jutro
rano, w południe, wieczorem
w styczniu, lipcu i grudniu
w niedzielę, poniedziałek, wtorek...

choć wena ulotnym darem
jemu się nigdy nie nudzi
kieruje wierszydeł barem
dla serca radości, dla ludzi

lecz prawdę mówiąc, kochani
choć nie zostaje skromny
warsztat własny doskonali
swojej małości pomny

ale gdyby pisać tak świetnie umiał
jak fantazjować potrafi
do jednoosobowej by należał
lirycznej poetów mafii

:)...

autor

czarny_motyl

Dodano: 2007-01-08 14:56:27

Ten wiersz przeczytano 1125 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie