Czary-mary
Szumcie buki, szumcie dęby,
póki liście nie opadły.
Rozszeleśćcie się tak, żeby
chłody przegnać. Na pobladłym
niebie, wreszcie, zbudzić słońce.
Rozzielenić suche trawy,
porozświetlać noce mroczne,
wpleść stokrotki w sny. Rozbarwić
szare klomby. W wino pnące
wpaść, w błękicie je zagłębić.
Wiosna już na horyzoncie.
Szumcie buki, szumcie dęby.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2021-02-25 10:41:39
Ten wiersz przeczytano 6571 razy
Oddanych głosów: 116
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (115)
Ten wiersz to takie "mobilizowanie" przyrody do
obudzenia się z zimowego snu. Uroczy.
Miła niespodzianka. Dziękuję :)
Podziwiam przerzutnie w wierszu :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Zaczarowałaś, pięknie.
Nabrać w piersi powietrze, wyciągnąć ramiona,
zaczarować, a nuż siłą wiersza wyłoni się przebłysk
wiosny.
Ty to potrafisz nawet w lutym...
nie wybieliła się jeszcze zima
samotny płatek na ziemię spadł
a ja już w dłoniach twój wiersz trzymam
we włosach tańczy zielony wiatr...
Potęsknię sobie za wiosną z Twoim wierszem :-)
Dziękuję :)
Wiosna swą urodą cały świat zachwyca,
budząc przyrodę i wielu z nas do życia...
Piękny wiersz Zosiu, serdecznie pozdrawiam
życząc miłego dnia :)
Dziękuję, Ewo :)
Niechby już wiosna zrobiła te czary-mary. Urocze
obrazy malujesz :)
Dziękuję, AAnanke :)
... dalszy ciąg uczty, Zosiu
Bielko, bardzo dziękuję :)
Zofio, ale niespodzianka :)
Lubię Twoje wiersze.
Z taką lekkością operujesz doskonałym warsztatem, że
aż podziw bierze.
Wyczarowałaś, cudny przedwiosenny wierszyk:)
Pozdrawiam serdecznie:)