CZAS
Spójrz – gwiazdka już
Na niebie kolorami błyska,
Mikołaj przez komin cicho do chaty się
wciska,
Może ktoś żyjący tuż, tuż
potrzebuje nie prezentów, nie stołu,
a zwykłego ciepła ludzkiego...
chociaż lekko namacalnego...
już gwiazdka na Nas mruga,
z Wysokości Ojciec spoziera,
radujmy się – Syna nam dał –
nie zabiera!
Chrystus jest na ziemi – to Jego
zasługa!
Otwórzmy okna i drzwi,
Bo nie wiadomo w jakiej chwili
Jezus będzie z nami – prawdziwy,
Radujcie się moi mili!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.