CZAS

Ten wiersz został napisany dla ludzi którzy nie widzą co ich czeka i nie widzą co z nimi robi czas.

Muszę zwolnić,
złapać oddech.
Chwilę odpocząć,
bo nieszczęśliwie umrę.


Zamykam oczy,
próbuję spać.
Ale on mi nie pozwala,
budzi mnie znów!


Wstaję, idę, zatrzymuję się,
czekam, patrzę, myślę.
Wracam, śpię, budzę się
i tak w kółko.


Uciekać przed nim?
Nie da się.
Gonić go?
Jeszcze gorzej.


Pozostaje tylko czekać!
Aż on skończy ze mną.
Kiedy umrę, da mi spokój,
to już niedługo.

Pomyślcie co robicie i jak żyjecie.

autor

pioterek

Napisany: 2005-03-27 Dodano: 2005-08-02 11:36:20

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie