Czas...

Mówią: Żyj chwilą...

Czas jest moim czasem…
Bo kiedyś był mi dany…
Czas jest mój i będzie…
I mam co do niego plany…
Choć czasem czas nie jest ciągły…
Wydaje się być jak lód popękany…
Ciągle walczę z jego zmiennością…
Dlaczego życie jest jak oka zmrużenie…?
Dlaczego sekunda nie może być wiecznością…?
Dlaczego jesteś i nagle Cię nie ma…?
Dlaczego teraz będziesz przeszłością…?
Jak z nim się rozprawić…?
Dojść do porozumienia…?
By nie gonić go wiecznie…
Zmienić krótkie mgnienie…
By był i nie uciekał…
Nie czuł się zmarnowany…
I przez palce jak piasek…
W klepsydrze nie przeleciał…
Żeby czuł się szanowany…
I tym samym mi płacił…
W całej swojej rozciągłości…
Coś jednak dla mnie znaczył…
Abym przeszłego nie musiała żałować…
Abym miała go dużo i mogła się nim dzielić…
Abym przed przyszłym nie musiała się chować…

...jakby to była ostatnia chwila Twojego życia...

autor

WisienQa

Napisany: 2005-06-05 Dodano: 2005-05-06 15:50:46

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie