Czas

Lenin w trumnie swej leży
Odnawiany co chwila,
Choć on wielki i wieczny,
Coraz mniej w nim z Lenina.

Czas jest Bogiem dla Bogów,
Nieprzekupny, bezkresny,
Nie ma żadnych nałogów,
Bezcielesny, odwieczny.

Jest początkiem stworzenia,
Jego końcem zarazem,
Bezlitośnie świat zmienia
I nie puszcza nic płazem.

Ewolucją uderzył
Może sam też zmutował,
Nikt go nigdy nie przeżył,
Ani przed nim się schował.

Można sobie go mierzyć
Lub nie zwracać uwagi,
Żyć dla krótkich swych przeżyć
Pełnych uczuć i magii.

Czas nam dany to chwila,
Korzystajmy więc z niego.
Carpe diem- i mogiła,
Nie ominie się tego.

Żyjmy pełnią, z radością
Nie przejmując co potem.
Lepiej pobyć z miłością
Niźli bez niej, ze złotem.

Czas jest niby wszechmocny,
Ale trochę go szkoda,
Bo nie tylko samotny
Ale jeszcze sierota.

autor

swicha

Dodano: 2012-02-26 14:43:17

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie