CZAS

Czasu oszukać nie sposób nikomu
Daremny trud,rady szukać komu
Wszystko wokół się starzeje
Tak i człowiek z czasem kruszeje

Na nic zabiegi,co ciało kaleczą
Nawet pieniądze tego nie uleczą
Cera gładka,puściło co spuchło
Lecz zwierciadło co ranek,widzi truchło"

Ciało i dusza przez to zniewolone
Nie wystarczy ogarek,ale świece rozpalone
Od wieków kto żyw,przed tym truchleje
Ale też wielu tą wiedzą nie mądrzeje

Tak świat ten jest stworzony
Równą miarą każdy mierzony
Biedak czy bogacz,w tym niechroniony

Choćby skarbiec mieć pełen złota
A wzrokiem nie sięgać swych włości płota
I tak kupić czasu trud próżny
Czy też oszukać,czerpiąc z jałmużny

Kto urodzony i tak zemrzeć musi
Nawet ten co mamoną,latami czas kusi
Bogacz czy żebrak,król czy sługa
Dla czasu to jedna każdemu zasługa

O wygląd dbać ciała,duszy posługa
Jednej krótsza,zaś innej długa
Jak dusza czysta,ciało promienieje
Przy zepsutej,to drugie marnieje

Czas pomyśleć,i zapędy hamować
Ciałem czy duszą,wpierw się zajmować?
Dusza na zawsze ponoć istnieje
Po ciałach zaś rosną, kurhanów aleje.


PieGoo

autor

zbyszko

Napisany: 2015-11-04 Dodano: 2016-12-25 18:48:05

Ten wiersz przeczytano 1023 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie