Czas
Czas...
Zawsze przed siebie
płynie, goni.
Pędzi bez pamięci.
O zgodę nikogo nie pyta.
Wielki z niego despota.
Nie można go zatrzymać,
czy choć cofnąć na chwilę.
Brakuje go nam ciągle.
Z sobą wszystko zabiera.
Mgłą wspomnienia zaciera.
Jest panem naszego życia.
Niestety my go nie szanujemy.
Nie zawsze właściwie
wykorzystujemy.
Po latach w niebyt
nas zabierze.
Póki, co żyjmy radośnie.
autor
@Krystek
Dodano: 2019-12-09 07:24:36
Ten wiersz przeczytano 652 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Czas biegnie nieubłaganie... my swoje, a on swoje.
Pozdrawiam serdecznie:)
Nie da się ukryć że czas żyje własnym życiem.
Witaj.
Dobry wiersz i z dobrą Puentą.
Pozdrawiam.:)
Czas, który straciliśmy już nie odzyskamy. Mądry
wiersz z przekazem. Pozdrawiam :)
Jestem na tak, żyjmy radośnie.
Pozdrawiam:)
To prawda, że czas szybko goni, a my nie zawsze
potrafimy go odpowiednio wykorzystać Krysiu...
Co do radości, jak się da radośnie, to jestem za, choć
nie każdemu jest do śmiechu, ile osób jest np.
przykutych do łóżka, raczej trudno jest wówczas żyć
radośnie, ale z pewnością warto tę radość z siebie
wykrzesać.
Wiersz mi się podoba, bo jest życiem pisany.
Pozdrawiam i życzę dobrej nocy.
Bardzo mądrze i życiowo, pozdrawiam ciepło.
próbuje nadążyć za czasem i jemu swój czas poświęcić
...
Straconego czasu nie odzyskamy, więc szanujmy go, ot,
chociażby od dziś. Życiowe rozmyślania.
Pozdrawiam serdecznie :)