Czas (z tomu Zakotwiczenie)
fale to chwile, morze chwil to czas
pochłania cię morze, niesie, jesteś nim
i jesteś świadomą falą
przezroczystość lub nieprzenikliwość
myśl o swej drodze, o żaglu, o tonięciu
głosy i wołania innych dusz
ze wzgórz, śpiących, kochających,
wieszających się
umierających na falach czasu, wzgórz,
mórz
Morze - twój wielki dom i nie horyzont,
a najbliższe otoczenie i jego sprawy,
twój mały dom powierzony wielkiej wieży
autor
Belamonte
Dodano: 2020-10-06 08:18:33
Ten wiersz przeczytano 2921 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bardzo ciekawy wiersz i taki trochę inny, znacznie
"lżejszy" i krótszy niż pozostałe Twoje :)
Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie :)
myślę, że sobie żartujesz
Dzięki za pochwałę za czytelność, ale to wypadek przy
pracy :-) Tak, spotkać się, zauważyć, czas przewyższa
nas na pewno
Trochę mnie zaskoczyłeś dawno nie byłem na beju i
otwierając Twój wiersz zarezerwowałem sobie dłuższą
chwilę a tu sprawny i łatwo czytający się wiersz z
upodobaniem Robert
najważniejsze to możliwość spotkania się w tym samym
czasie.
Czas przewyższa przestrzeń.
Życie człowieka to świadomość nieuchronności.
Świadomość- od do.
I Fale jak sinusoida.
Jak zwykle Andrzej wiersz na plus.
I fajnie Ciebie czytać, że jesteś.