Czas dzwoni słowami
Czas jak rzeka płynie
Z wiatrem unoszony
Kwiaty rosną w polu
Śniegiem otulone
W górze ptak szybuje
Dotykając nieba
A w dole na ziemi
Ktoś troski wylewa
Dzwon jak serce bije
Melancholii dźwiękiem
Łąki obrodziły
Gruszkami na wierzbie
W górze szare chmury
Przysłoniły słońce
A w dole na ziemi
Ktoś goni zające
Słowa jak motyle
W próżnie nie wzlatują
Wsadzie jabłka rosną
Od ujmy czerwone
W górze błyska piorun
Osmalając drzewa
A w dole na ziemi
Ktoś radość rozsiewa
Komentarze (5)
Myślę, że skupiłeś zbyt
dużą uwagę na rymach,
kosztem zawartego w wierszu
przekazu.
Raz troski, raz radość.
+)
Ładnie:)pozdrawiam
Ładnie. Wszystko co piękne i groźne dzieje się wokół
nas.
Pozdrawiam.