Czas już zabrał tamte chwile
Nie wybaczę
Przykro mi…
Wspomnienia silniejsze są
A serce nie papier-
Gumką nie wymaże
Nie przepraszaj za słowa
Ostre tak, jak nóż…
Za setki tych zazdrości burz…
Jeśli naprawdę kochasz mnie,
Dorośnij wreszcie,
Pozwól mi rozwinąć skrzydła,
Swą melodię tworzyć znów
Zapamiętaj tylko słowa te:
„Następnym razem
Uszanuj to, co masz
By ponownie
Nie utracić czegoś
szczególnego…”
autor
maffinek21
Dodano: 2009-05-20 20:27:39
Ten wiersz przeczytano 426 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
piękny ten Twój smutek... pozdrawiam :)
zazdrość praktycznie niszczy, wybaczenie to równość
ludzi mimo wad człowieczeństwo Miłość prawdziwa
rozwija daje szanse obojgu Taka moja refleksja Wiersz
Dobry w wymowie w tonie osobistym +
"Pozwól mi rozwinąć skrzydła"...
Bardzo słusznie. Miłość nie daje prawa ograniczania
rozwoju drugiego człowieka. Warto o tym pamiętać.
Pozdrawiam:)
Smutny wiersz ale daje do myślenia. Pozdrawiam +