Czas ocalenia

Nadszedł czas,
aby przełamać strach,
który od zawsze krępował sznurem i paraliżował
Naprawić w sobie
to, co sprawiało, że życie blakło
i rozsypywało się w zmęczonych dłoniach
Przyszedł moment,
aby przyjąć na siebie własną winę
Wydobyć głos i wykrzyczeć,
co uwiera w płucach i naprawdę boli
Czas na odbudowę zalegających zgliszczy,
bo kto to widział, aby nosić w sobie gruzy?
To ten moment,
w którym należy oczyścić serce
i spróbować zacząć wszystko od nowa
Choć wiem, wkrótce zatęsknię za wypełniającym pustkę smutkiem,
a to mogą być jedynie puste słowa...

autor

Andie122

Napisany: 2014-07-29 Dodano: 2014-07-29 18:06:09

Ten wiersz przeczytano 837 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie