czas pojednania...

Wszystkim Bejowiczom: autorom i czytelnikom... ludziom dobrej woli oraz Ich rodzinom Wesołych, Pogodnych I Radosnych Świąt Bożego Narodzenia 2006 r.

Niemiłe słowa rzucone w twarz,
ściśnięta pięść uderza w stół...
bezbronne serce, z nadmiaru ran,
jak szklana kula pękło na pół.

I gest, co strącił na samo dno,
gdzie ludzka rozpacz nie ma granic...
Czas odbudować zniszczony dom,
bo przecież można kochać za nic.

Wystarczy proste słowo: przepraszam,
w powrót zamienić wszystkie rozstania...
wyciągnąć rękę... "dobrze wybaczam"
Bóg nam się rodzi... czas pojednania.

autor

return

Napisany: 2006-12-23 Dodano: 2006-12-23 14:28:43

Ten wiersz przeczytano 1429 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie