Czas pożegnania

dla Jana Pawła II

Czas pożegnania

------------------------------------------- -----------------------------------



Jak ziarenko piasku rzucone na pustyni
Odnalezione to jedno ziarenko Twego istnienia
Naszego Karola Wojtyły – powołanie – cud przeznaczenia

Został wybrany na Papieża
Przez wszystkich kochany i uwielbiany
Oznajmił całemu światu imię które
Będzie nosił na czas swego panowania Jan Paweł II

Rodzinny dom w Wadowicach
Tu cichym echem słychać tupot nóg dziecięcych
I pierwsze słowo „mamo”

A tak zwyczajny dom zwyczajne życie
Rodzina szkoła kościół tuż obok
Zmartwień i radości miał wiele
Wszystkie zawierzył w kościele
Zawsze uśmiechnięty był
chłopiec żyjący aktem miłości nadziei i wiary

A Bóg wysłuchał żarliwych pacierzy
los Karola powoli przymierzył
do służby dla ludu w kościele
Pasterzem został i Wodzem dla świata

przez dzieci uwielbiany
przez lud kochany
dziś Matce Bożej oddany
człowiek daru dobroci tu na ziemi
dla wielu wzór do naśladowania

wiara dla niego była
istnieniem przez Pana mu dana
chodź w życiu drogi zawiłe i kręte
twierdził że są jasne i proste

kochał zwierzęta rośliny
owoce natury dane od stwórcy
optymistycznie nastawiany na świat
uwielbiał , dziękował
za to co dziś Pan mu dał
trud czy odpoczynek

chodź nigdy nie myślał o Watykanie
to kroki pasterza przekroczył ten próg
Polski chłopiec z Wadowic

I tak dzień nadchodzi
kiedy czas kończy się wypaloną świecą
zegar nie tyka by nie przeszkadzać
milcząca minuta hołd oddany Tobie

czas pożegnania smutku
może uśmiechu całkiem szczerego
a żadne spojrzenie nie zostaje nieme
bo adresat znajomy
kiedy myśli ubierają się w słowa
w taki dzień pożegnania
najtrudniej jest powiedzieć żegnaj

na zawsze pozostaną zdjęcia w albumach, muzeach
pamiętnik na ten czas zapisany
droższy od myśli w nich zamkniętych
pamiątki dnia codziennego, dom rodzinny
dramaty , poezje napisane
i słowa wypowiedziane
do ludu świata całego

dziękuje Ojcze Święty za Twe poświecenie
za dobro dla każdego człowieka
za to że Jesteś osobą wielką
obdarzony przez lud miłością wszelką

Jesteś tak Wielki
że niebo ukłon chyli ku tobie
wyniesiony na ołtarze
od swego istnienia aż do skończenia świata

autor

ewak9

Napisany: 2006-04-02 Dodano: 2007-04-09 11:30:29

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie