Czas to najdziwniejsze zjawisko
Czas to najdziwniejsze zjawisko
Jakie zafundował nam ten świat
Nikt już nie pamięta jak i kiedy
Zaczęło się jego wieczne istnienie
I choć niejeden chciałby wywróżyć
Kiedy czas się zakończy
Swój szalony bieg między snem
Rozmarzonym i nierealnym
A realną i bezlitosną jawą
To jednak ani wróżki cudne
Z sennych bajek obudzone
Ani profesor nauk wszelakich
Końca czasu nie zdoła wyśnić
Więc może po prostu zwyczajnie
Zapomnieć o nim i o tym, że płynie
I w oczy spojrzeć kochanej dziewczynie
Wyszeptać kilka zaklęć miłości
A zegarów kółka i tryby
Prysną jak zły czar, co nas zamknął
W tym pudełku z czasem
A my dla siebie wiecznie młodzi
Będziemy śnić na jawie
I napiszemy wzór na marzenia
I na szczęście wzór
i.
jeszcze o czasie - i tak do jutra
Komentarze (1)
Jesteś na pewno młodą osoba i tak ci sie wydaje że
można sobie zapomnieć o czasie..... Hmm jak ma sie go
dużo to po co o nim myśleć. Żyć pełnią życie ,
jasne..... kochać marzyć i szukać szczęścia gdzie sie
da. Gorzej gdy ..... ale ty tego nie pojmiesz. Podoba
mi się bardzo twoje myślenie. Kiedyś i ja też tak
myślałam. Życie jest piękne mimo wszystko i na miarę
złota każdy dzień.