Czas ukojenia
Czas przynosi zmiany stale
Niebo zmienia położenie
Słońce rządzi widnokręgiem
Ty zapuszczasz tu korzenie
Czasem masz już całkiem dosyć
Często męczy cię ten ból
Chcesz się wyrwać, uciec pragniesz
Lecz głos wciąż ci mówi: ''stój!''
Ja nie płaczę już tak często
Dusza z czasem się oziębia
I nie widzę już powodów
By w cierpieniu się zagłębiać...
...Bo czasem przychodzi moment wytchnienia...
autor
Mandragora
Dodano: 2005-11-12 21:15:44
Ten wiersz przeczytano 456 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.