"Czas urojony"
Jeżeli wszystko jest nieskończonością
w obie strony życia,
czym jesteśmy?
Ułudą w kolejnym nieznanym wymiarze,
w którym nic się nie kończy,
a przecież musiało się zacząć?
Gdzie początek i koniec nieskończoności?
Pyta ktoś, kto jest tylko mądrością, bez
ciała.
I wciąż szuka.
autor
Viola
Dodano: 2014-06-18 10:08:45
Ten wiersz przeczytano 1586 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Właśnie, czym i po co jesteśmy. Ciekawe pytanie bez
odpowiedzi. Pozdrawiam :)
może ktoś kiedyś znajdzie odpowiedz? Ciekawa refleksja
Violu:) Pozdrawiam cieplutko:)
czas urojony nie stracony
nieskończoność - wielka tajemnica
bardzo ciekawie zapisana refleksja
pozdrawiam
answer to question karmarg; szukajcie a
znajdziecie../Luk.11, Mat.7/
my wciąż poszukujemy ...pytamy czy znajdziemy
odpowiedź????
pozdrawiam serdecznie :-)
Fajny, refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam Violu:)
Dzięki za czytanie i komentarze:)
pozdrawiam
:)
Miłego, Violu.
często takie zastanawianie prowadzi w ślepy zaułek
pozdrawiam
większą
samo pytanie jest mądrością,
czasem większa niż odpowiedzi :)
jestesmy tylko małą czasteczka w tym wszechświecie
pozdrawiam:)
Wiele jest znaków zapytania. Pozdrawiam Cię bardzo
serdecznie Violu
Dobrze,ze ktos pyta,ze mysli,ze czuje...Pozdrawiam