Czas wojny
To tylko wojna
szli udręczeni jak lunatycy
objuczeni tobołkami
matki z dziećmi na rękach
albo ułożonych w chustach
Zawiązanych na szyi
starsze trzymały się matczynej spódnicy
pochód się wykruszał
padał z jękiem bezsilny
lub w milczeniu się osuwał
został zastrzelony
i szedł w ostatnią swą drogę
inni niezmordowanie szli dalej
w korowodzie donikąd
głodni okurzeni
ale z nadzieją w sercach
Że nadejdzie dzień zwycięstwa
że się najedzą do woli i wyśpią
i nikt nie będzie ich popędzał
Komentarze (50)
Oksani może uda mi się jeszcze wydać książkę z tamtych
czasów. Pozdrawiam serdecznie z uściskami.
Krzychno nie chcę, tego się nie zapomina. Pozdrawiam
serdecznie.
Ewaes dużo widziałam, jak jedzie Erka na sygnale
przypominają mi się naloty bombowe. Pozdrawiam
serdecznie.
Tańcząca z wiatrem dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
Grusz-Ela ściskam serdecznie ja też nie chcę przeżywać
drugiej wojny. Pozdrawiam z uśmiechem.
Dobrze oddana atmosfera wojennej tułaczki.
Pozdrawiam :)
Straszny czas, poruszający wiersz. Pozdrawiam
Krzemanko,czegoś nie rozumię, sprawdzam 3 razy a po
pewnym czasie wyskakują błędy. W końcu dorwę tego
psotnika. Pozdrawiam serdecznie.
*Piwonio* dziękuję za wiersz b.ładny. Ja w obozie nie
byłam, ale mój tata tak. Pozdrawiam serdecznie.
Dziadek ma rację ...
Miałem to szczęście, że zostałem "stworzony" w
pierwszy dzień pokoju po II wojnie św. przez ojca,
który pracował jako niewolnik w Niemczech/9.05.45 r/.
A co czeka nasze dzieci,wnuki? Szykuje się znowu
powtórka z historii, niczego się nie nauczyliśmy? A
wiersz smutny.Spokojnej nocy...
Anulka2 dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
Aniu dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
Nigdy więcej powtórki z tamtej historii
Tylko czy wspólczesne społeczeństwo
wyciaga wnioski ?
Podoba się wiersz Nalezy przypominać
Pozdrawiam serdecznie Xeniu :)
Potrzebny, smutny wiersz.
Nigdy więcej wojny!!!!!
Dobranoc Xeniu.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję bardzo!!