Czas zimy
I mróz i wiatr
i cisza dookoła
gdzieś w oddali ptak
spojrzenie psie przywołał
w puchu pośród świec
ogrzane ludzkie ciało
a miejsca obok brak
zawsze brakowało
nieczuli tu i tam
w siebie zapatrzeni
tacy samolubni
jedyni na tej ziemi
w oczach czysta łza
żal rozczarowanie
skoro taki świat
takie darowanie
nic bez wrażliwości
w ubóstwie serc ognistych
człowiek nie pojmie siebie
i rzeczy oczywistych
autor
sylwiam71
Dodano: 2014-12-04 14:18:50
Ten wiersz przeczytano 1163 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
nietuzinkowy do refleksji...rzeczy oczywiste dla
niektórych są nieoczywiste, ale to już inny
życiowo-socjologiczny temat:) miłego dzionka
Dobry refleksyjny wiersz. Miło było przeczytać.
Pozdrawiam:)
Wspanialy refleksyjny wiersz pozdrawiam
brawo za ten wiersz
Z czystym sumieniem daję 5! Pozdrawiam.