Czas zmian

Idę aleją, wokół drzewa rodzą zeschłe liście
Bez łez dziś dzień, deszcz płacze za mnie,
istny ścisk serc
Wolę iść w cień, uciec przed legionem szeptów
Przed samozapłonem, wolę przemierzać bezkres dróg
Rwać bez i pąk róż, nie brudzić już rąk życiem
Opuścić ten Hong Kong, znaleźć schron i skryć się
Zmyć z siebie bród miasta, kurz, pył i wrócić na start
Póki czas mam, póki hart i as z kart, nadchodzi czas zmian
Wzrastam, rosnę w oczach jak dziecko w łonie
Wiesz, to nie koniec, choć blisko klęski, to nadal stoję

autor

Sabaku

Napisany: 2010-07-02 Dodano: 2010-07-04 19:03:28

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie