Czasem przydałyby się czary
Czasem przydałyby się czary.
Gdyby tak móc zaczarować
i smutki odgonić
rozterki wszystkie pochować
nic dobrego po nich
zaprosić radość otuchę
myśli jasne ciche
przetrwać tą zawieruchę
co targa jak wicher
wyciszyć rozedrgane ciało
lamentem i płaczem
zapomnieć co się stało
i znów żyć inaczej...
Gdyby tak móc zaczarować
wrócić do dawnego
jednak nie pomogą słowa
coś wkradło się złego
zszarpało znienacka nerwy
odrzuciło spokój
serce kołacze bez przerwy
targa nim niepokój
może zły urok pryśnie
szczęście się wychyli
z nadzieją o tym myślę
w każdej wolnej chwili...
Autorka L.Mróz-Cieślik pseudonim cezaryna
autor
Podróżniczka
Dodano: 2013-10-09 20:38:16
Ten wiersz przeczytano 713 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Właśnie gdyby się udało
"przetrwać tę zawieruchę"
i rozpocząć wszystko do nowa ze szczęściem.
Pozdrawiam :)
gdyby tak umieć czarować, ćz by się
łatwiej żyło, znając życie
- chyba kłopotów by więcej było
Pozdrawiam serdecznie
G D Y B Y !!!!! pozdrawiam