Czasem i zapłaczę
Może jestem zwykłym zerem,
Proste miałem pochodzenie.
Chęci miewam jednak szczere,
I w swym życiu nic nie zmienię.
Ale czasem i zapłaczę,
Czemu mam się łez swych wstydzić.
Ale czasem grzech wybaczę,
Niech mą słabość każdy widzi.
Nic nie zdoła mnie pokonać.
Stać na ziemi muszę twardo.
Idę tam gdzie słuszna strona,
Walczyć umiem też z pogardą.
Ale czasem i zapłaczę,
Czemu mam się łez swych wstydzić.
Ale czasem grzech wybaczę,
Niech mą słabość każdy widzi.
Bólu zadać nie pozwolę,
Oddam razy zgodnie z wiarą.
Bo rozumiem, co to boleść,
Jaką wina bywa karą.
Ale czasem i zapłaczę,
Czemu mam się łez swych wstydzić.
Ale czasem grzech wybaczę,
Niech mą słabość każdy widzi.
Ale czasem i zapłaczę,
Czemu mam się łez swych wstydzić.
Zawsze może być inaczej,
Niech mą słabość każdy widzi.
Grand
Komentarze (4)
Łez nie ma co się wstydzić i nie ma takiej osoby, co
by choć raz, ale nie zapłakała. Świetny refleksyjny
wiersz☺
Podoba mi się Twój wiersz.Kto z nas nie płacze. Takie
życie człowieka,śmiech i łzy.Pozdrawiam.
...tylko ten, co go los nie oszczędził potrafi takie
strofy składać...i przyznać się do tego, że czasem
zapłacze...
a mówią, że męższczyźni nie płaczą...no tak...każda
reguła ma swój wyjątek...i to jest wspaniałe, gdy
sercem niesiemy piękne warpości wsparte
łzami...pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładnie jak w piosence
Pozdrawiam