Cząstka tego daru
Roztrwoniłem całkiem przez lata chowane,
chwile z mej pamięci co się wydarzyły.
W powietrze jak piasek są już rozsypane,
tylko gdzieś na drzewach będą jeszcze
skrzyły.
Pokryją listowie błyszczącym kolorem,
otulą konary w brunatnej poświacie.
Zaklęte wspomnienia naznaczone wzorem,
co ma przypominać o przeszłości stracie.
Ptaki czasem skubną cząstkę tego daru,
poniosą w dalekie wędrówek krainy.
I tam gdzieś porzucą drobiny tych
czarów,
którym odpowiedzi trudno dać przyczyny.
Ciężko szukać sensu mego zachowania,
odgrzebywać prawdę w przedziwnym
działaniu.
Roztrwoniłem wszystko, poprzez
zaniechanie,
przecząc jedynemu, bo życia przesłaniu.
Komentarze (2)
Piękny wiersz Pozdrawiam
Wspomnienia warto pielęgnować...