czasu za mało
Bożence
Bo to czasu nie ma
by wzrok zatroskany
w czerwone zmienic tulipany
a dłonie ciepla spragnione
zawiazac szczescia kordonem
Bo to życia nie starcza
by stopy pełne zmęczenia
wprowadzić w stan uwielbienia
a biodrom oskarżanym o otyłość
najczulej wyznać miłość...
autor
ges
Dodano: 2006-02-20 15:46:24
Ten wiersz przeczytano 377 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.