Czego w twórczości epok szukamy

nie słuchaj kpiarza, on się powtarza cha cha cha, Aniu
ładny wiersz

To dobre pytanie.....ale dopiero następne pokolenie
odpowie..to nas ocenia .pozdrawiam...

Zawsze szukamy, rzeczy i ludzi podobnych do siebie.
Dlaczego tak się dzieje? Myślę, że każdy sam powinien
sobie znaleźć odpowiedź.

A mi się wydają te rozważania całkiem uzasadnione i na
miejscu,a pogarda czy uwielbienie to już zależy od nas
samych jak my to przyjmiemy...powodzenia

Jak czujesz tak piszesz i to dobre co prawdziwe:)

No wierszem to to na pewno nie jest -wyrwany fragment
z jakiegoś wypracowania trzecioklasisty do tego słabo
douczonego. A przed barokiem nie tworzono muzyki? I to
jaką:)) Czemu ten teks ma służyć- zawartość cukru w
cukrze :)

każdy z nas ma w sobie to coś...poszukuje pokrewnej
duszy, kogoś, ktoby nas zrozumiał...to samo z poezją,
szukamy takiej, która pasuje do naszego wnętrza

jeśli ktoś szuka, to żyje... bo życie to ciągłe
poszukiwanie wartości

Och, pewnie obruszysz się Autorko na mój niby
komentarz, bowiem nie potrafię dopatrzyć się cech
wierszowi należnych, tylko jako część - urywek z
rozmowy z przyjaciółką odebrałam tę treść i czuję się
jakbym podsłuchiwała kogoś, jakbym usłyszała to co
chcę usłyszeć, jakoś dziwnie, poniekąd jak złodziej
cudzych myśli, ale tak bliskich moim poglądom, tak
jakby z tej samej partii czy korzenia, bo przecież
jeśli Picassa do końca nie rozumiem, a i początek nie
zawsze wiadomo gdzie, to czy będę stać w kolejce by
kupić taki obraz? Dla szpanu? Oczywiście NIE.
Za trafność do mojej tarczy, choć według mnie -
dobrą prozą, za zmianę na lepsze dzisiejszego
nastroju = dzięki+.