Czego żal?
Ku zapomnieniu w pamięci,
Jak wariaci w sercach więzieni,
Jak trawa w zieleni błyszcząca.
Niby błękitu nieba w chmurach biel,
Powrotu tęsknota z podróży,
Radości z prezentu sumienia,
Wśród losu zgiełku,
I ciszy umysłu,
Krzyża srebrnego na szyi,
I na szyi sznura,
I krzesła pod nogami,
I łez kapiących na ziemię,
I gałęzi drzewa i szumu wiatru,
I beczenia kozy,
Wraz ze świstem demona,
Ku czerni nieba i gwiazd jasności,
W miłości jak ku śmierci,
A na życie ku nienawiści,
Niezagojonych ran płacz,
Zgryzota i łkanie,
Za duszę szarpanie,
Serca kołatanie,
Adrenalina,
Zapomnienie,
Znów świst demona...
"Pospiesz się, czekamy nasz luby"
Spojrzeć na ręce swej zguby,
Ostani raz zaśpiewać...
"La, la, la...raju szczęsliwy,
Lecę ku ziemi z zachwytem,
Nie rozbiję się...la, la, la,
Bo kocham..."
Spójrz w me martwe oczy,
Powiedz teraz, że mnie nie kochasz...
Komentarze (2)
i zabrzmiała Poezja kroplami łez,całą duszą i mroczną
i na przekór aby była Miłość.Bardzo dobry wiersz
Świetny wiersz. Myslę ż w życiu zawsze znajdzie się
coś czego jest nam potem żal, lecz najważniejsze by
walczyć o miłość, z miłością wszystko jest prostrze i
jakoś żal odchodzi w niepamięć jesli się ma u swego
boku ukochaną osobę.