Czekając na świt
Czekając na świt
czekamy na lepsze
lecz świat nie zmieni się sam
Głos wołającego
rodzi burzę piasku
która kruszy mury
W ciemni naszego serca
są zdjęcia
które zależą tylko od naszych rąk
Czekając na świt
możemy sprawić by nadszedł wcześniej
Każdej nocy zapalić płomień
jak statek szukający portu
jak piorun czekający na burzę
dać znak, że warto
Idąc ciemną doliną
wciąż widać gwiazdy
tak dalekie jak daleko jest nasze serce
Czekając na świt
czekamy na miłość
czekamy na siebie...
Komentarze (2)
` Śliczny wiersz !
Zawsze się czeka na lepsze jutro...
Pozdrawiam;)
Czekamy na siebie.... pięknie napisany wiersz...