CZEKALIŚMY...

Słońce już nie grzeje.
Wiatr nikogo nie chłodzi.
Policzek tulony do szyby.
Dziwnie starzy, choć młodzi.

I szczęście miało przyjść.
Czekaliśmy ubrani na biało.
Nie było szczęścia, nie było nic.
Za rogiem się schowało...

I miłość przyszła na chwilę.
Zabrała oddech, ścięła z nóg.
I poszła dalej, szukać szczęścia.
Zostaliśmy sami znów...

Ktoś próbował zapalić słońce.
Ktoś próbował naszym wiatrem być.
Ktoś próbował szukać miłości.
Tak, jakby szczęście naprawdę miało przyjść...

autor

blondyneczka

Dodano: 2005-05-15 13:12:54

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie