Czekam

Uderzam pięścią w te grube mury.
Wyrzucam z ust potok nagich słów.
Chowam się pod listkiem jak goły kasztan.
Wciąż jestem tu...zawieszona w przestrzeni...
Ale właściwie po co tak daleko zaszłam?

Wiatr wciąż droczy się ze mną,
Zabiera i oddaje nadzieję.
Dookoła wszytkie płatki czarnych róż...
Więdną
Księżyc bezczelnie się śmieje.
A ja..
Czekam....
Aż ta pustka w sercu zniknie,
Wypłowieje...
Czekam...
Kto wie...?
Może właśnie na Ciebie..

autor

LadY SmerfetKa

Napisany: 2005-02-03 Dodano: 2005-02-03 17:38:27

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie