czekanie...
ten kwiat zerwany dla ciebie
zmienia już postać koloru
stojąc w wazonie życia
który pomału wysycha...
zapomnienie niszczy delikatność
osusza drobne piękno
czekające na powitanie,
na dotyk dłoni odmieniający
co by zakwitł na nowo pachnący...
autor
coelha
Dodano: 2007-02-26 08:26:25
Ten wiersz przeczytano 388 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.