Czekanie
Choć mówi dziś, że nigdy
To kiedyś mnie kochała...
Że to nie była miłość
Bo miłość by przetrwała...
A tu nic nie zostało
Strzęp tylko nikły nici...
Które rozwiewa we wsze strony
Huragan straszny życia...
A jednak wiatr ni deszcz
Nie są na tyle silne
By zatrzeć przeświadczenie:
To tylko słowa... dziwne...
Bo czymże byłby świat
Gdyby wiatr rozwiał miłość
Kimże byliby ludzie
Gdyby deszczem serca się gasiło...
Nie boje się wiec dżdżu
I powiew mnie nie straszy
Czas jest o wiele gorszy
Dużo i mało znaczy...
Godzina, dzień i rok
Bez Niej są takie smutne
Sekunda, tydzień, wiek
Liczenie jest okrutne...
Lecz czekać mi potrzeba
Czy długo, czy też krótko
Nie wiem, zapewne warto
i także warto jutro...
I Wiara mnie zachęca
Nadzieją pokrzepiona
Warto na Ciebie czekać
Skarbie, dopukiś moja...
Toneron
Komentarze (6)
Czas jest o wiele gorszy
Dużo i mało znaczy...
Warto na Ciebie czekać
Żono, dopukiś moja...
Chciałabym być nią... :(
Bardzo ładny wiersz o miłości i nadziei na jej
odzyskanie...Pozdrawiam serdecznie...
Nadzieja zawsze jest piękna-można w nią wierzyć jak w
marzenia.
Pozdrawiam serdecznie.
Nawet jeśli nie jest od razu wzajemna, miłość
zdoła przetrwać jedynie wtedy, jeśli istnieje iskierka
nadziei - bodaj najmniejsza - że zdobędziemy z czasem
ukochaną osobę. A reszta jest czystą fantazją.
? Paulo Coelho
Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam
zastanawiam się czy dopókiś czy dopukiś?
piekny wiersz:)
Bardzo sympatyczny wiersz, bierność w punktacji nie
zapewni Ci ich, ale rób swoje, tak lepiej. Mnie się
naprawdę podoba. Powodzenia
Piekny wiersz! Poruszajacy i refleksyjny