Czekanie...
Pragnę ciszy i spokoju.
Dość mam wrzasku, jazgotu.
Ludzkiej głupoty, złości.
Zakłamania, nienawiści
i pazerności.
Braku logicznej argumentacji.
W takiej atmosferze trudno
usłyszeć własne myśli.
Wszystko to prowadzi
do frustracji.
Ubliża ludzkiej godności.
Wprowadza niepokój,
co do naszej przyszłości.
Mam nadzieję, że doczekam
prawdziwej demokracji,
normalności.
autor
@Krystek
Dodano: 2020-03-07 07:49:28
Ten wiersz przeczytano 1029 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Dobra refleksja.
Oby czekanie się opłaciło.
jest takie przysłowie..marzenia ściętej ...itd ...
Ech, i ja mam nadzieję :-) Czasami tracę (bo, to się
dzieje, to prawdziwy horror,) ale tylko na moment.
Trzeba wierzyć i walczyć! :-)
Pozdrawiam z podobaniem :-)
Może się wkońcu doczekamy. Kto to wie.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla wiersza :)
Doczekamy, to od nas zależy...Już niedługo
szansa...Pozdrawiam serdecznie...
Ja nie mam nadziei na lepszą przyszłość, za daleko
poszło wszystko, a przesłanie w wierszu bardzo
racjonalne, oczywiście.
Pozdrawiam :)
I ja mam taką nadzieję doczekać normalności
Pozdrawiam serdecznie :)
Też mam taką nadzieję... ale żeby było lepiej...
najpierw będzie gorzej ;-))) pozdrawiam ciepło
Prawdę jak zwykle piszesz Krysiu ale przy całej mojej
do Ciebie sympatii to doczekać będzie niezmiernie
trudno.:)
raczej na to się nie zanosi,
pozdrawiam i życzę miłej soboty:)
Dobra na czasie refleksja, pozdrawiam ciepło.
nie zapanuje spokój - od pełnych niepokoju ludzi...
zatem praca od podstaw... Zaczynamy od siebie,
próbujemy i nie ustajemy w wysiłkach... Miłego dnia.
Zgadzam się z przesłaniem wiersza. Natomiast nie
zgadzam się z *anna*, że *wystarczy wyłączyć
telewizor*, bo to jest strusia strategia, a dooper
zawsze wystaje z piasku.
Pozdrawiam.
:)
krzemanka - Dziękuję za słuszne uwagi. Pozdrawiam
serdecznie, życzę udanego dnia:)