Czekanie na nieznane

Dla wszystkich co ciągle są samotni

Mówią nie szukaj miłości ona sama się znajdzie....
Łatwo im powiedzieć, bo oni nie idą przez życie sami.
A mi jest coraz trudniej, coraz mniej daje rady.
Nie potrafię już udźwignąć ciężaru życia, który można ważyć tonami.
Dostaje róże od tych co nie powinnam, może jestem jakaś inna.
A od tych co bym chciała słyszę milion kolących słów.
Które w pamięci na długo zostają, jak echo się w sercu odbijają
Ile można żyć samemu ile można czekać.
Przecież życie tak szybko ucieka.
Nie dam rady sama przez życie iść.
Ktoś kiedyś powiedział szczęściem człowieka jest drugi człowiek.
Ile mogę na takiego człowieka czekać?
Ja już nie mam cierpliwości, a ludzie nie mają dla mnie litości.
Żeby być szczęśliwym dwie osoby muszą to samo czuć.
Szkoda że albo ja ranie albo oni mnie, jedynie czuje ból
Taki ból czuje, że nie daje mi on dalej iść.
Dlaczego moje myśli muszą być w takim amoku.
Nie potrafię zrobić już więcej ani kroku.
Czy tak dużo od życia wymagam?
Chcę żeby spełniło się moje jedno marzenie.
Żeby spotkała mnie miłość a nie odrzucenie.

Czy i my będziemy kiedyś z kimś szczęśliwi?

autor

blueangel1991

Napisany: 2008-12-31 Dodano: 2009-02-19 19:31:49

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie