Czekanie w progu jesieni
(Marcie Świć)
stojąc samotnie
w progu jesieni
czekam na twój uśmiech
bo tylko on tu coś zmieni
stojąc samotnie
w progu jesieni
czekam na twoje słowa
zapakowane w wielobarwne liście
stojąc samotnie
w progu jesieni
nie będę się narzucał
uszanuje twoją wolę , oczywiście
lecz wiedz,
że na wspólne pisanie
będę czekał
Warszawa, 20. 08.2015
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2015-12-10 08:05:21
Ten wiersz przeczytano 581 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.