Czemu dziś tęsknota
Prowadź mnie wiosno, gdzie kwiaty, piękne
ogrody,
już słońce cieplej grzeje i ptak o wiośnie
śpiewa.
Tam są łąki zieleńsze, radośniej szumią
drzewa,
i miłość gorętsza, człowiek duchem zawsze
młody.
Zaprowadź mnie, niech tęsknotę swoją tam
otulę,
uklęknę, zmówię pacierze na matki
mogile,
myśli lecą, bo już wiosna , bo te tęskne
chwile.
Modlę się za mój kraj, bo kocham go bardzo
czule.
Niech rzewnie zapłaczę nad tułacza smutnym
losem,
współczuć temu, kto na obczyźnie się
zestarzał.
Wróć jak bocian, wyremontuj swoje stare
gniazdo.
Dziś wymawiam"kraj mój" bardzo smutnym,
drżącym głosem.
Każdej wiosny smutny los sumienia mi
powtarzał :
w kraju swym uleczysz duszę, będziesz żył
jak każdy.
Komentarze (44)
Kiedy wymawiasz zwyczajne słowo na przykład nazwę
ulicy na której mieszkałaś,chodniki i domy znane
serce się wzrusza a obraz staje przed oczyma jakby
przed otwartymi drzwiami.
Świat Ciebie porwał - mam globus przed oczyma a tam
Kanada a Ciebie tam nie ma - bo dusza, właśnie dusza-
tutaj mieszka
Piękna jest Twoja poezja tak ciepła jak moje dłonie
dotykające klawiszy gdy do Ciebie mila memu sercu
piszą
Pozdrawiam - gotuję obiad zupę na ogonach prosięcia -
jutro przyjdziesz, osiądziesz,będzie głęboki talerz,
za uśmiech do wzięcia
i ja z przyjemnością przeczytałam
piękny wiersz tęsknotą napisany
Broniu, ciepło pozdrawiam
Serdecznie dziękuje za czytanie mojego wiersza i
pozostawione tam komentarze.
Znam taką tęsknotę, Bronisławo.
Miłego dnia :)
Tęsknota za krajem?
Broneczko, bardzo melancholijnie i jakże pięknie
napisałaś o tym, co niektórzy przeżywają, czyli swoją
tęsknotę za tym, co w sercu zawsze zostało…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Broniu, gdybyśmy mieli skrzydła wiosną.
Piękny, tęskny, i wzruszający wiersz.
Pozdrawiam i przytulam:)
To bardzo miłe Bronisławo, że wciąż jesteś obecna w
naszym pięknym kraju.
Pozdrawiam paa :)
Ileż tu melancholii - do serca tulę autorkę i wiersz:)
Piękny i wzruszający wiersz...
Pozdrawiam niedzielnie Broniu:)
Zestarzałem się ma obczyźnie, dlatego ten wiersz
szczególnie na mnie oddziaływuje :)
Miłej niedzieli.
Piękny, nostalgiczny wiersz...
Bardzo lubię czytać takie wiersze o porach
roku.Realistycznie,pięknie napisane -nasze-wszystkie
pory roku.Wiosna-najpiękniejsza pora roku.Dziękuję.+
Witaj Broniu,
Kolejny piękny Twój wiersz, o matce naturze w
ojczystym kraju. Pozdrawiam kochana i życzę Ci, abyś
tam tak daleko od Polski, również znalazła kawałek
zielonej wiosny. Dziękuję, że o mnie pamiętasz:)
Nasz problem polega na tym,że my już ani w nowym
miejscu żyć szczęśliwie nie umiemy,ani we własnym
kraju,bo to już jest nie ten nasz.Tamten już
nie istnieje,jest tylko w naszej
pamięci,tak jak i ludzie którzy odeszli.Znam te
tęsknoty i marzenia i tak jak Tobie jest mi ciężko
żyć.
To już jest nasz krzyż.Gdy piszę jest mi trochę
lżej.Pozdrawiam serdecznie.
tak... nieutulone tęsknoty - za karmag - pozdrawiam.