Czemu wracasz
I czemu wracasz nieproszone
Do bramy uczuć pukasz znowu
Gdy moje serce już zgubione
Nie wróci miłość do nas obu
A ty wciąż wracasz bezlitosne
Nieubłagane lecz prawdziwe
I wciąż pobudzasz te żałosne
Myśli co czasem są złośliwe
Czasem nienawiść z serca bucha
I myśli kłębią się jak lawy
Chciałbym wyzionąć nawet ducha
By już nie wracać do tej sprawy
Lecz ty powracasz ciągle do mnie
Odnawiasz w sercu stare rany
Ja wiem kochałem ją ogromnie
Czemu zostałem ukarany
Ja chciałbym żebyś nie wróciło
Lecz prawdy serca nic nie zmieni
I będziesz we mnie się budziło
Choć czas jak jesień twarz odmieni
autor
kuba-winetu
Dodano: 2019-04-27 07:41:20
Ten wiersz przeczytano 928 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Daje do myślenia.
od wspomnień nie da się uciec
dopóki serce się nie wyciszy nie ma mowy, by zapomnieć
o szczęśliwie przeżytych chwilach
miłej niedzieli :)
Ładnie, tęsknie o uczuciu piszesz Kubo.
Pozdrawiam.
Sarek pokaż gdzie bo czytam kilka razy i nie wiem .
Dzieki za pomoc .
Pozdrawiam
ciekawy temat , popraw troche i bedzie super
Życiowy przekaz ubrany w poetycką formę.
Ładnie ujęte:)
Pozdrawiam.
Marek
Bywa i tak.
Pozdrawiam:)
Dzięki za komentarze i pomoc w usuwaniu błędów .
To były wiersze z mojej młodości , pierwsza miłość .
Pozdrawiam serdecznie .
Miłego weekendu życzę .
Wspomnienia bywają bolesne. Ładny wiersz:)
fajny wiersz. popraw coś tam i będzie ok. :):)
Same ósemki brawo. Rymikę widać i czuć. Masz literówke
w "Chciałbym wyzionąć nawet dycha ". Popraw proszę
Pozdrawiam i punkt zostawiam
:)))
Czytelnie o uporczywym wspomnieniu.
Msz "nieproszone" powinno być bez spacji i chyba
zamiast "dycha" miało
być "ducha". Miłego dnia:)
To tylko chwilowe uczucie...
Pozdrawiam serdecznie:)
wspomnienia wracają. Nieproszone.
- uczucia peelem targają... nim morze ucichnie, bywa
wzburzone.