Czerń biel odcienie szarości
Czerń biel i wszystkie odcienia szarości
To barwy życia codziennego
Gdy nie ma w nim nadziei ani radości
Ani nic odmiennego
Tak każdy dzień za dniem mija
Bez sensu bez celu nie wiadomo po co
Szczęście i radość mnie omija
Nawet sen nie daje wytchnienia nocą
Może już czas by ruszyć tam
Gdzie już na zawsze pozostanę sam
Gdzie nic już nie ma
Gdzie wszystko spowija mgła zapomnienia
Pożegnać świat pożegnać ludzi
Odejść po cichu by juz nie powrócić
Nikt ze snu wiecznego mnie juz nie
obudzi
Po prostu czas swój zwyczajnie skrócić
Komentarze (3)
bardzo smutny wiersz, pesymistyczny. Brak w Tobie
radości życia, a choćby tylko maleńkiej jego iskierki,
brak sensu istnienia. Ten wiersz to jakby wołanie o
pomoc.
Piękny i smutnie nostalgiczny wiersz o samotności. Ale
i bycie samemu daje wiele plusów... np. jest czas na
reflekscje i rozmyślanie. I czas na wierszy pisanie
:o) Ooooo... zrymowało się ;o) Zostawiam głos i
pozdrawiam, Emi...
Nie lubię takiej treści (smutnej)- ale wiersz podoba
mi się bardzo, samotność daje czas na refleksję i
przemyślenia, tylko niepotrzebnie często nachodzą
człowieka "głupie myśli" Sam nick :) już mówi za
siebie autor za dużo myśli, nie o tym co trzeba -
widać to w całej rozciągłości zapisanego przekazu.