Czerwone róże Ci niosę
Zabrakło szczęśliwych chwil,
zabrakło snów bajkowych,
pozostała dusza rozdarta -
uwięziona w żalu okowy.
I tylko głuchy krzyk
mi Ciebie przypomina,
tonę sama we łzach -
powraca tamta godzina.
A dziś taki piękny dzień -
czerwone róże Ci niosę,
złożę na grobie Twoim
- przyjmij je Mamo, proszę.
Smutno mi, Ty o tym wiesz,
ta baśń miała trwać do teraz,
życie przewlekło się -
a Ciebie nie ma, nie ma.
Każdy mówi "czas leczy rany",
więc dlaczego ja ciągle płaczę,
serce z żalu bez końca krwawi -
zapalę znicz, płakać przestanę.
autor
Ola
Dodano: 2016-05-05 16:37:37
Ten wiersz przeczytano 6782 razy
Oddanych głosów: 128
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (132)
Pomilczę. Pozdrawiam cieplutko.
Oleńko są rany które nigdy się nie goją. Pozdrawiam
serdecznie, miłego dnia
Pozdrawiam i głos zostawiam + :)
Zawsze z przyjemnością czytam wiersze o Mamie.
pozdr...
Pozdrawiam Cię Olu, dzięki za komentarze...bez pluska,
już do dałam
Wróciłam ,by jeszcze raz przeczytać - świetny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
wzruszający wiersz
Hej Oluś widziałam Cie w okienku więc posyłam
łobuziaczki na pogodną noc i zmykam do miłego kiedyś
paaaaaa:)
Dziękuję Wszystkim
Pozdrawiam
Emocjonalnie i wzruszająco, więc warto dopracować, m.
in. "uwięziona w żalu okowy" - chyba /okowach/?
Pozdrawiam
Bardzo smutny, wzruszający wiersz...
Tak bliskiej Osoby nie sposób zapomnieć, nawet gdy
lata płyną.
Pozdrawiam ciepło.
Piękny, wzruszający wiersz.
Łzy same płyną......
Miłego dnia Oleńko!
Pozdrawiam serdecznie:))
bardzo smutny a na dniach Dzień Matki serdeczności
Droga Olu, ja nie uważam siebie za poetę.Pisze wiersze
bo taką mam potrzebę.A lubię jak je ktoś docenia za
wartość lecz nie za zawartość.To że czasami staram się
innym wykazać błędy ,jest tylko wiarą, że można , i
trzeba pisać wiersze poprawnie.Są piszący którzy
doceniają takie sugestie. Są też i tacy, którzy się
obrażają.Lecz jedno tobie napiszę,może ostatni
raz,takie oceny jakie masz pod swoimi wierszami są
tylko pustymi, mało znaczącymi zdaniami.To nie moja
droga.Żegnam.
Choć wiersz niezwykle smutny, to wciąż niesamowicie
piękny :) Pozdrawiam i plusik zostawiam :)