Człowieczeństwo
Umieć panować nad sobą,
złością i czynami, to
sztuka niebywała lecz
trudna do opanowania.
Ręce się trzęsą, nerwy
słabną, przydałaby się
relaksująca terapia.
Wymaga to pracy nad
sobą i silnej woli
żeby się nie złamać.
Jeśli tego bark nic
nie uda się nam.
Jestem tylko kruchą
gałązką, którą wiatr
z łatwością pomiata.
Moje słowa potrafią
zranić, może lepiej
trzymajcie się z dala.
Przebijają jak sztylet,
łzy mieszają się
z potokiem krwi.
Gniew to straszna broń,
wyzwala agresję i zło.
Jesteśmy ludźmi i musimy
o tym pamiętać aby
nie zatracić naszego
człowieczeństwa.
autor
Alien
Dodano: 2009-02-11 12:22:38
Ten wiersz przeczytano 389 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Może i moralizatorskie, choć ja to widzę tak, że
chciałaś pokazać pogląd na własne emocję życiowe.
Uważam że jeśli człowiek jest zły, powinien
odpowiednio reagować, żeby nie tłumić w sobie żadnych
uczuć, ale w miarę rozsądku. Śmiać się do woli i
płakać do woli, wtedy jest lepiej o wiele mniej boli.
Mogłaś tylko napisać to bardziej poetycko.
Bardzo moralizatorskie, co sprawia że czytelnik czuje
się jak na kazaniu.