Człowieczeństwo
w klimacie Wielkiego Postu
pośród tysiąca życiowych dróg
milcząc, obserwuje los człowieka
jakby bez prawa głosu
każdy z nich niesie historię
pisaną złamanym życiem
utraconą nadzieją
brakiem szans
bólem
łzą oczyszczenia
tych, których własne winy przygniotły
a Krzyż pomógł powstać silniejszym
moja wina
jak dobry łotr na Krzyżu
przyznaję się do błędu
upadam
proszę o wybaczenie
by w Twoim miłosierdziu
odrodzić się nowym życiem
spoglądam na Ciebie Panie
rany, które słowem zadaję
kochające serce
krew i wodę, co stają się oczyszczeniem
proszę o pokorę
bo tylko to pozwoli mi
zrozumieć pełnię człowieczeństwa
autor
lasthope
Dodano: 2017-03-02 14:18:20
Ten wiersz przeczytano 363 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Przyszedłem ponownie przeczytać ten piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę szczęśliwego dnia kobiet
+++
Świetny wiersz i przesłanie
Tak tylko z Bogiem i pod krzyżem osiaga się nie tylko
dar zrozumienia pełni człowieczeństwa
ale szansę by odrodzić się na nowo
Pozdrawiam serdecznie :)
Śliczny wiersz jak raz na dobranoc Pozdrawiam
Serdecznie.
piękna refleksja na czas wielkiego postu:-)
pozdrawiam
Bardzo dobra refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
człowiek - brzmi dumnie
pozdrawiam :)
Bardzo fajna refleksja.
powiedzonko - człowieku...
nie zawsze jest na miejscu
Pozdrawiam serdecznie
Przepiękna refleksja :) Pozdrawiam serdecznie +++
A nie każdego można nazwać człowiekiem.