CZŁOWIECZY LOS
W codziennym chlebie
ludzkich trosk
okruchy życia
rozwiał wiatr
i ten człowieczy
trudny los
po szczęście musiał
ruszyć w świat
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2014-02-27 09:02:43
Ten wiersz przeczytano 1092 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
nie jest bajką ani snem...
przypomniały się słowa znanej piosenki - w twoje
miniaturze namiastka całości
pozdrawiam
jeżeli brak go jest w zasięgu,
to czas wyruszyć w świat, tylko
trzeba wiedzieć czy to warto,
wszędzie może być chleb z musztardą
Pozdrawiam serdecznie
Taki jest Człowieczy los. Szuka aż znajdzie, to dobre.
Pozdrawiam Jolu
A co powiesz na to,Jolu,że ja jestem zawsze
szczęśliwy(no,prawie zawsze)?
ładna... sama prawda w tej miniaturce:-)))))
pozdrawiam
Wielu musiało szukać szczęścia poza krajem z lepszym
lub gorszym skutkiem.Pozdrawiam.
Ładna, refleksyjna miniatura.
Pozdrawiam :-)
Życiowe i ładne choć wieje smutkiem, takie jest życie.
Pozdrawiam
W ładne słowa ujęłaś trudny temat, Jolu.
Buziaki:).
bardzo dobra mini! Takie realia podłe, że ludzie za
chlebem jadą w świat. Pozdrawiam:-)
Smutny los w pigułce - zwięźle, ale dużo powiedziane.
Pozdrawiam
Refleksyjne, pesymistyczne przesłanie...
Czy tak musi być w każdym prawie pokoleniu..?
Przemówiłaś autorko pięknego wiersza do tych co poza
krajem - oni są słabi, pracowity i rzutki może i u nas
w kraju żyć godnie i w dostatku.
Słabi odpadają, a na tej obczyźnie zarobi parę, dalszy
los - to dalsza tułaczka.
To zawsze jest być OBCYM
Piękny opis - pozdrawiam
Bolesław
niestety musimy pozdrawiam
Przypomniałaś mi piosenkę Ani German "Człowieczy los"