Człowiek
Dla niezgody i ciemności
Jego myśli takie czyste
Jego słowa takie puste
Jego dusza- nie zbadana
Jego serce- wielka rana
Jego oczy Ciemność widzą
Jego uszy Nicość słyszą
Jego miłość taka szczera
Jego ciało już umiera
On Ka podlega
On Sesivie ulega
On...Śmiertelny.
autor
Pozbawiona duszy
Dodano: 2005-02-17 10:48:43
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.