Człowiek
Nie lubię kota,
bo to niecnota.
Nie lubię psa,
bo mu ogon drga.
Nie lubię konia,
bo na drodze brudzi.
Nie lubię ludzi,
ich obecność nudzi.
Tylko tego nie wiem,
czy lubię sam siebie?
W podziękowaniu krzemance za wiersz "Sadyzm"
autor
Ewa Złocień
Dodano: 2014-02-18 21:23:48
Ten wiersz przeczytano 4086 razy
Oddanych głosów: 54
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (89)
Blaise Pascal wyżłobił rydlem,
że człowiek to jeszcze nie anioł,
choć podobno już nie bydlę -
przyzmam rację jego mniemaniom
( +)Podoba mi się twoje podejście do samej siebie .
Jeżeli się lubi siebie lubi i świat, podobno odwrotnie
nie można ,
Pozdrawiam serdecznie
FAJNY WIERSZ.POZDRAWIAM.
Dobra ironia :)
Irka, Damahiel, Oskarze, dziękuję za chwilę
kontemplacji mojego wierszyka. Pozdrawiam serdecznie
:)
Myślę, że ten, kto nie lubi ludzi, nie przepada też za
sobą. Intrygująca refleksja. Pozdrawiam serdecznie.:)
nawet jak nie widać na ludziach są takie małe bakterie
które się nim nie nudzą więc może trochę ciekawości bo
człowiek to bogata konstrukcja tylko z jakiej strony
spojrzy się w ten punkt który wedle akceptacji
funkcjonuje
Świetna refleksja Ewo. Lubienie, bądź nie - samego
siebie ma odbicie w podejściu do ludzi i zwierząt, do
widzenia świata.
Pozdrawiam :)
Grusz-ela, dziękuję. Ty pięknie piszesz, a ja tylko
nieudolnie próbuję, ale skoro trening czyni mistrza?
Ech, marzenia ściętej głowy. Dobranoc :)
Heh, bo jak lubić świat, gdy siebie sie nie lubi?
Zgorzknienie rodzi takie totalne nielubienie. Chyba.
Pozdrawiam :)
Prawda, Ann, takim najtrudniej, ale sami sobie winni.
Dziękuję za komentarz. Ale już idę spać. Dobrej nocy
życzę :)))
Dobra, ironiczna refleksja...niektórzy lubią wszystko
i wszystkich, inni tylko siebie, a są i tacy co nawet
siebie nie lubią, takim najtrudniej:)
elka, dziękuję za odwiedzanie mnie. Pozdrawiam ciepło
:)
krótko i węzłowato . . refleksyjny wiersz:)
Dziękuję, graynano, dobrej nocy życzę :)