Człowiek
Usiadł człowiek przy swej drodze
Poukładał myśli zmęczone
Zabrał całą samotność
I ruszył dalej w przeznaczenie
Wiatr smagał twarz i plecy
Ręce mróz mu zahartował
Inni bagaż jego ponieśli
Tacy jak on a nie ci wielcy.
Iwona Derkowska
autor
Iwona Derkowska
Dodano: 2014-11-07 09:30:32
Ten wiersz przeczytano 1076 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
"po wielkości chcesz mnie sądzić?" ~ Mistrz Yoda A,
właśnie - domagam się wierszy Mistrza Yody w rubryce
"wiersze znanych poetów". Tak poza tym offtopem - Twój
wiersz mi się bardzo podoba. Mega mi się podoba. Aż
się czuję bardziej ludzki, chociaż jestem wiwerną...
smutno o samotności
Smutno i refleksyjnie.Pozdrawiam:)
To właśnie oni są wielcy, bo bogaci duchem. Głosuję na
wiersz, choć u mnie zapomniałaś.
Pozdrawiam.
gdy samotność
ci się znudzi
no to ruszaj
między ludzi...
pozdrawiam pięknie:)
Dobre.
Pozdrawiam :)
refleksja i zaduma
nie zapominajmy kim jestesmy
pozdrawiam
Smutna refleksja
pozdrawiam:)
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
Bardzo dobry,refleksyjny wiersz,dobrze gdy mamy kogoś
do pomocy,kto nam ulży przy bagażu...
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobre przesłanie, jakże prawdziwe...
Dobrze że miał kto pomóc nieść...
Piękna refleksja. Pozdrawiam.
Piękna i poruszająca refleksja. Pozdrawiam Cię bardzo
serdecznie Iwonko
bardzo refleksyjnie o doli człowieka
wielcy nie noszą bagaży
pozdrawiam