Człowiek

Idziesz i widzisz często siebie,
obserwujesz swoje zachowanie.
Zadajesz pytania lecz kto na nie odpowie?
Ogarnia Cię słabość i życia spanie.
Ból, który jest w sercu twoim,
Trawi twe wnętrzności i cię morduje.
Udajesz - lecz to ran nie goi.
Czy tak się postępuje?
Wiem że miłości Tobie potrzeba
Bo tylko ona może uleczyć
Lecz czy Ty słyszysz?
Nie ty ziewasz
Nie wiesz lecz tym sposobem siebie zniweczysz.
Posłuchaj tego co tobie powiem
I nadstaw ucha na słowa moje
Bowiem słowa te może przyniosą zdrowie
Okorkuj wreszcie uszy swoje!
Wiem co przeżywasz,
To samo cierpiałem:
Odrzucenie nieudana miłość
Złamane serce- całkiem dobrze oberwałem.
Potem stracone nadzieje,
Rozbita rodzina,
Kłopoty z sobą nie wiedziałem co się dzieje
Fałszywi koledzy
Oszustwa, kłamstwa nienawiść
Miałem dość zwodniczej wiedzy.
Po prostu prawo silniejszego
I w tej szarzyźnie każdego dnia
Usłyszałem głos donośny
Człowieku co chcesz od życia ?
potem znowu bardzo głośny
Jest tylko jedna droga
Idź do wiekiego człowieka-
Jezusa - Twego Boga
On na Ciebie czeka
Wtedy zrozumiałem
Że każdy człowiek cierpiący potrzebuje Jezusa który go uleczy
I zbawi On wszechmogący
Lecz przypominam sobie i Ci
że musisz się ukorzyć
wyznać swoje grzechy i o przebaczenie prosić.... Jezusa Chrystusa

autor

ania

Napisany: 2006-10-18 Dodano: 2006-10-18 19:08:32

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie