A człowiek?
W szufladach szablony - stos kopii
tu tylko standardy, by odbić
wzór formy sztampowej, na miarę
i nie chcą żadnego tam - ale.
Na fiasko skazane myślenie,
bo każdy uczony – odmieniec.
Ktoś z góry określił kanony.
Ideał wszedł w świat potępionych.
Meritum nieważne, do kosza.
Ktoś prawdę jedyną sam posiadł.
Myśl znowu niezgodna z szablonem.
Do kosza? A człowiek? Gdzie człowiek?
autor
magda*
Dodano: 2016-01-11 16:38:04
Ten wiersz przeczytano 1616 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Głowa do góry i naprzód - zostawmy za sobą marudnych -
myśl nasza się liczy i tyle - zmienimy poezję i style
- Pozdrawiam
Gdzie człowiek .. o to jest dobre pytanie . On się nie
liczy z góry skazany jest na pożarcie widać to na beju
..
Bardzo refleksyjny wiersz?
Człowiek, mhmmmmm a gdzie człowiek o tak pytanie jest
postawione prawidłowo…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
świetna refleksja...no właśnie, gdzie człowiek?:)
pozdrawiam Magdo
"tańcząca z wiatrem " powiedziała wszystko,ja tylko
pozdrowię...:)
Poza szablonem? Takim, albo innym?
człowiek - to brzmi dumnie,
tak orzekł Pieszkow Aleksy -
zwłaszcza kiedy niewiele umie
i tworzy pseudoliterackie teksty,
dlatego człowiek najbardziej mnie nudzi
ze wszystkich zwierząt, - nie cierpię ludzi,
wolę delfiny, piękne twory natury,
które nie tworzą.. w ogóle literatury!
/oczywiście to żart - kocham ludzi, zwłaszcza kobiety,
choć one na żartach nie znają się.. niestety/
Są często takie sytuacje, że człowiek się
odczłowiecza.
No właśnie - gdzie człowiek?
I z pewnego punktu widzenia - który człowiek? Ten z
prawej, czy ten z lewej? A może ten z tyłu, który już
nie nadąża za pierwszym szeregiem?
Komu dziś wolno używać miano "człowiek"?
Niestety coraz mniej tego człowieka...
Dobry wiersz.
Pozdrawiam
a człowiek...
najważniejsze aby postał człowiekiem
pozdrawiam
Mądra refleksja ciekawie spisana.
Pozdrawiam
Ciekawy refleksyjny wiersz. Człowiek zagubi się w tym
chaosie życia. Chyba, że go poukłada. pozdrawiam
Magdo.
Z tym pytaniem to jest tak jak z szukaniem mięsa w
mięsie. Dobra refleksja:)
Za nic nie dać się zakuć w ramki, tak odczytuję myśl
przewodnią z
ciekawej konstrukcji wiersza.
Pozdrawiam :)