Człowiek
...
Nagi był człowiek spod dłuta Fidiasza
nim pokrył się wstydem zrodzonym z grzechu
wielki - mały człowiek
zwinięty w kłębek
drży w ciepłym łonie swej pramatki Ewy
wodzony na pokuszenie przez córy Adama
miota się bezustannie
od skały do prochu - od prochu do skały
czy wstanie z martwych
torując ścieżki nowej epoce?
autor
Stromboli
Dodano: 2019-04-06 15:32:49
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ciekawie i refleksyjnie :)
Ciekawe rozważania o człowieku
Pozdrawiam :)
Ha ha dobrze, że nie było tam jeszcze dziewczynki z 2
zl po 1,2 i 5 groszy która chciała kupić lizaka( bo
tak mi się raz zdarzyło czekając przy kasie a tez
bylem pewien, ze pójdzie szybko bo tylko 2 osoby
przede mną). Mogła tez przyjść starsza pani ze
słoikiem groszówek które zbierała po każdym stosunku.
Dziś miałem szczęście. W markecie stanąłem w
najkrótszej kolejce do kasy. Były trzy krótkie przerwy
w obsłudze po pięć minut(reklamacja, wymiana dziurawej
śmietany, trzecia pani wyszła do samochodu po kartę)
Stałem dwadzieścia pięć minut.
Typuję, że nie wstanie...