CZŁOWIEK
dziwię się tobie
że w szaleństwie świata
nadal spoglądasz na mnie
z góry z kąta przez myśli
cierpliwie czekasz
aż lęki fobie niewiary pokłosie
wyczerpią się w wielkim dzbanie
i serce czy nawet dusza ufne
zapukają do ciebie
nie gniewaj się
że jestem tylko (aż)
człowiekiem
3-50
autor
3-50
Dodano: 2019-05-26 19:36:27
Ten wiersz przeczytano 644 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ciekawy.
Bóg nie może się gniewać, bo przepełniony jest
nieskończoną miłością.
Ciekawy wiersz. :)
A skoro o Bogu mowa, to mój ostatni wiersz....
każdy czuje co widzi ;)
Dziękuję za miłe słowa :)
a jednak w pewnym sensie nadczłowiek w peelu, tak
odczytuję treść.
Och, jakie to w życiu ważne być właśnie CZŁOWIEKIEM.
Pozdrawiam :)
:)