Człowiek
każdy blaknie i płowieje
jak kolory jego ubrań
zmysły tępe są jak noże
używane przez dekady
życie kruche jest jak słowa
i uważać trzeba na nie
by niechybnie go nie stracić
tak się kończy nieśmiertelność
w świecie który oderwano
od Edenu wieki temu
autor
Iris23
Dodano: 2020-09-10 13:39:58
Ten wiersz przeczytano 706 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Prawda...:)
Widać jesienne nastroje...a życie i teraz piękne...
Pozdrawiam serdecznie...
Też mi się życie podoba, trzeba przywyknąć do
przemijania, dobry wiersz :)
za Waldi1.
Miłego wieczoru:)
Prawda :)
super ... to mi się podoba i życie też ..
Odwalone perfekcyjnie i po ludzku.
Wiersz skłania do refleksji nad kruchością życia.
Noże można naostrzyć gdy się stępią, gorzej z rozumem
i zdrowiem, który szwankują, pamięć staje się zawodna;
aż strach pomyśleć, co na starość nas czeka :(
Pozdrawiam :)
Niestety takie jest życie. Udanego dnia:)
nieuniknione przemijanie.