Człowiek człowiekowi nie aniołem
Morze łez.
W tym morzu płaczą wszyscy.
Te morze wszystko niszczy.
Tym morzem dzielić nie chce się nikt.
Te morze to jego samotny punkt.
Morze zcina go z nóg.
Idź teraz przejdź swój próg.
Z wylanych łez zrób swój morza kąt.
To nie będzie błąd.
To będzie twój skrawek
pełen wymyślnych zabawek.
Skromnych,
jak twój umysł ułomnych.
Bez kolorów z wyobraźni,
to wszystko mieści się w twojej jaźni.
Tak samo szarych jak reszta tych
starych.
Tych z przeszłości,
zszarzałych ze starości.
Mości Panie, przyjmij na łez wylanie,
tę kiść problemów,
z którymi będzie ciężej iść,
ścieżkami pozornie prostymi,
w znaczeniu ukrytym wyboistymi.
Komentarze (5)
cierpienie i dzielenie...a może ludzie maja dość
własnego by obarczać się dolą innych
"To będzie twój skrawek
pełen wymyślnych zabawek" przyjemnej zabawy:))witaj
ZetWu!!
za smutek plus, ale powiem że ktoś pod jednym z moich
wierszy napisał komentarz- wiem ze stać Cię na wiecej,
to samo chcę napisać Tobie- ja też wiem, że stać Cię
na więcej :)
piękny wiersz jest w nim prawda Cierpienie z którym
ludzie nie chcą się dzielić Dlaczego? Pyta Autor w
podtekście. i aby zrobić kąt ,aby łatwiej je ogarnąć
Pewne powtórzenia np te zastąpić można to - zaimek
wskazujący a z niektórych powtórzeń zaimków można
zrezygnować Tekst na tym nie ucierpi ale to już zamysł
i wola:) Autora Jest rytmiczny i ma przesłanie ważne i
wartościowe dla życia ludzkiego Duży plus:)
witaj kolego.... twoje wiersze coś w sobie mają ...dla
mnie coś osobistego....może sie kiedyś skuszę i tobie
napisze.....powodzenia